وقتی رسیدی که شکسته بودم
از همهی آدما خسته بودم
وقتی رسیدی که نبود امیدی
اما تو مثل معجزه رسیدی
وقتی رسیدی که شکسته بودم
از همهی آدما خسته بودم
بعده یه عالم اشک و بغض و فریاد
خدا تو رو برای من فرستاد
خوب میدونم جای تو رو زمین نیست
خیلیه فرقِ تو فقط همین نیست
آدمای قصههای گذشته